Ik probeer zoveel als mogelijk al mijn huishoudelijk werk zelf te doen. Ik heb wel een poetsvrouw die elke week 4u komt ondersteunen, maar iedereen weet dat een huishouden daarmee niet gerund is.
We zijn een gezin van 5 met 3 ijdele pubers, dus er passeert wat was en strijk in een week. Dit is iets wat ik nog altijd voor mijn eigen rekening wil nemen. Ik wil namelijk niet lui overkomen. Ik heb dit gevoel nl al vaak genoeg en moet door mijn aandoening al genoeg “luie momenten” inschakelen.
Het strijken verloopt hier altijd in stukken en brokken: een tiental minuten strijken om een kwartier te rusten… schandalig maar het is nu eenmaal zo.
Vandaag had ik weer een lastige en pijnlijke dag en een hele pak strijk voor de boeg. Ik stond dus langer achter de strijkplank dan verstandig, met de nodige pijn als gevolg.
In de late voormiddag ben ik naar de Action gereden om een barkruk.
Waarom heb ik dit niet veel eerder gedaan? Dit was zoveel gemakkelijker nu! Het antwoord? Omdat zittend strijken lui overkomt en dus wat tijd nodig had om te aanvaarden.
Het is aanvaard!
The New Desperate Housewife 